'Ik probeer de saamhorigheid in de buurt aan te jagen'

Pieter Trap is sinds 1 september 2020 als wijkregisseur in dienst bij de gemeente Ermelo. Voorheen werkte Pieter bij de gemeente Harderwijk als beheerder openbare ruimte. Met inwoners in gesprek gaan over hun leefomgeving voelt voor hem heel vertrouwd. “Maar ik ben opgeschoven van het vakinhoudelijke naar het sociale.” Pieter kijkt met een frisse blik naar de organisatieontwikkeling van de gemeente Ermelo. Wat is zijn eerste ervaring?

“Ik heb bij de Inclusief Groep gewerkt. Daar begeleidde ik mensen met een arbeidsbeperking. Ik was voorman bij het groenonderhoud en volgde tegelijkertijd een opleiding aan de Hogeschool Dronten. Daarna werkte ik bij de gemeente Harderwijk waar ik een van de beheerders voor de openbare ruimte werd. Ja, wat doe je dan: de buitendienst aansturen, aannemers inschakelen. Het is vooral veel overleg over onderhoud en renovatie. Praktisch en vakinhoudelijk. In Harderwijk hebben ze wijkmanagers. Dat lijkt enigszins op de wijkregisseurs. Ik woon zelf in Ermelo en dacht: als hier zo’n plek vrij komt, dan probeer ik over te stappen. Dus toen die mogelijkheid voorbij kwam, hoefde ik niet lang na te denken.”

“Als wijkregisseur probeer ik de saamhorigheid in de buurt aan te jagen. Dat begint soms heel klein, door een picknicktafel aan te bieden en te kijken of de buurt daardoor meer met elkaar gaat ondernemen. Maar je kan ook denken aan een moestuinproject. Alles met het oog op sociale samenhang. Dat is nu heel actueel door corona: mensen vereenzamen omdat ze nergens naartoe kunnen. Dus we proberen waardevolle contacten op een andere manier tot stand te brengen. Ja, dat is betekenisvol werk.”

“Ik faciliteer de leefbaarheidsprojecten in de wijk. Ik breng mensen bij elkaar en probeer zaken te stroomlijnen. Initiatieven laten we zoveel mogelijk vanuit de bewoners zelf komen. Soms geven we een voorzet, zoals bij de verkiezing van mooiste kerstverlichting. Je dropt het idee, maar het is aan de buurt om het op te pakken en het moet gezegd: ik was verrast over het resultaat.”

“Door fysiek iets te veranderen in de leefomgeving proberen we de samenhang te verbeteren. Een picknicktafel geef je niet zomaar cadeau, het is een middel om ontmoeting te stimuleren. We hopen dan ook bewoners te bereiken die je anders niet zo snel in actie ziet. De mooiste initiatieven ontstaan als je de buurt erbij betrekt. Dat zie je ook terug op plekken waar bewoners samen het gemeentelijk groen adopteren. Ze zoeken elkaar op en tijdens het koffiedrinken ontstaan uitgebreide gesprekken. En dan zie je korte tijd later dat de buurvrouw opeens een bordje eten krijgt aangeboden omdat ze wel wat hulp kan gebruiken. Die spontane acties ontstaan als je eerst samen iets oppakt.”