Huib Jonker

Signalen over huiselijk geweld en kindermishandeling komen niet alleen bij Veilig Thuis of het CJG terecht. Ook het Sociaal Team Ermelo vangt regelmatig iets op, vertelt welzijnswerker Huib Jonker. Hij heeft vijftien jaar bij de welzijnsorganisatie gewerkt en maakte onlangs de overstap naar Veilig Thuis. Op deze plek vertelt hij vanuit zijn rol als voormalig lid van het social team, aandachtsfunctionaris huiselijk geweld en als maatschappelijk werker in dienst van Welzijn Ermelo.

‘Als aandachtsfunctionaris begeleid ik collega’s die met signalen van huiselijk geweld of kindermishandeling te maken krijgen. Als een partner of een kind van een cliënt heel bang en onzeker overkomt, kan dat een teken zijn dat er iets speelt. Of juist als iemand heel overdreven probeert de boel wat te compenseren; dat geeft soms ook te denken.’ Het is belangrijk dat je als professional de juiste vragen stelt aan een cliënt. ‘Bijvoorbeeld: hoe gaat het thuis en kan ik iets voor je betekenen? Ja, proberen het vertrouwen te winnen en in contact te blijven. Als er kinderen bij betrokken zijn, verwijs ik vrijwel direct door naar het CJG. Daar hebben ze echt alle expertise in huis.’

Binnen het Sociaal Team is hij aanspreekpunt geweest voor huiselijk geweld en kindermisbehandeling. Vanuit verschillende maatschappelijke organisaties in Ermelo komen daar casussen op tafel die worden besproken. ‘Het is heel belangrijk dat je samen signalen kunt bespreken en kunt onderzoeken of het om gevoelens of feiten gaan. Bij twijfel over huiselijk geweld of kindermishandeling leggen we de situatie ook graag voor aan Veilig Thuis. Het ligt allemaal heel precair, dus je wilt een eventuele melding goed kunnen onderbouwen.’

‘Sinds een paar jaar werken we met de nieuwe meldcode vanuit Veilig Thuis. Het is goed dat iedereen weet wat er wordt verwacht. Het klinkt wat wrang in dit verband, maar we hebben dankzij die nieuwe afspraken ook echt successen geboekt.’

Het is van belang om oog te hebben voor de achtergronden, vertelt Huib. ‘We hebben bijvoorbeeld een gezin begeleid waarvan de vader zijn baan was kwijtgeraakt door de coronacrisis; hij had daar veel frustratie over en zijn vrouw had daar – naar zijn idee – te weinig begrip voor. Vervolgens escaleerde dat. Daarover ga je samen in gesprek en door hen enige tijd te volgen probeer je zaken beter te laten lopen. Het is nooit een zwartwitverhaal van dé geweldpleger en hét slachtoffer. Je probeert goed te luisteren en te bedenken: wat is hier nog meer aan de hand? Ja, dat maakt het voor mij ook interessant.’

Huib zou graag zien dat ook inwoners beter geïnformeerd zijn over de aanpak rondom huiselijk geweld en kindermishandeling. Zodat iedereen weet wat er mogelijk is. ‘Ruzies heb je altijd en overal. Maar als je als buren iets opvangt, probeer ‘t dan goed in een context te plaatsen. Wat speelt er? Hoe vaak komt het voor? Als het zich een paar keer per week herhaalt, vraagt dat uiteraard actie. Dat kan een melding zijn, maar – afhankelijk van het contact dat er is – kan je ook zelf aanbellen en vragen of je iets kunt betekenen. Ja, da’s misschien moeilijk. Maar als er wordt geschreeuwd, hoeft het nog niet meteen een mishandeling te zijn. Ga op je gezond verstand af en voor onveilige situaties geldt: bel de politie.’

Veilig Thuis is dag en nacht bereikbaar via telefoonnummer 0800-2000; ook anoniem.