Hanneke Starre

Zeg je Hanneke Starre, dan zeg je netwerken, verbinden en organiseren. Kijk maar naar de activiteiten van het Steunpunt Vrijwilligerswerk, de Beursvloer, Ermelose Maatjes en Mensen maken Ermelo; ze heeft een natuurlijke manier van aanjagen en brengt mensen en organisaties graag samen. Inmiddels werkt ze twintig jaar bij Welzijn Ermelo (en de voorloper). Aanleiding voor dit interview is de Week van Eenzaamheid - een thema dat haar echt raakt.

Regelmatig komen haar berichten en foto’s voorbij op de sociale media. Het zijn kanalen die Hanneke graag gebruikt om mensen te bereiken. “Sociaal werkers zijn vaak bescheiden en vinden het lastig om een groot podium te pakken. Maar ik zet het doelbewust in om de organisatie en de activiteiten te promoten. Dat werkt uitstekend. Vooral via LinkedIn heb ik een groot netwerk opgebouwd.”

Hanneke komt uit een gezin met vijf kinderen en verhuisde met haar ouders vanuit de Randstad eerst naar Brabant en later naar Ermelo. Dat was vanwege het werk van haar vader. “In Ermelo kregen we een huis waar een gezin met acht kinderen had gewoond. Opeens hadden we allemaal een eigen kamer. Dat was geweldig.”

Zo moest ze in het begin wel wennen. Het dorp op de Veluwe was in de jaren tachtig nog een stuk behoudender, zeker in vergelijking met Brabant.  “Toch ben ik in al die jaren echt verknocht geraakt aan Ermelo.” Hanneke praat veel en vooral snel. Lachend: “Dat komt ook uit die kindertijd, vermoed ik. Want je moest aan tafel echt je best doen om er bovenuit te komen.” Inmiddels woont ze elders op de Veluwe, met haar gezin met twee kinderen.

Haar zusje koos indertijd voor de hulpverlening, maar dat sprak Hanneke minder aan. Eerst wilde ze juf worden, net als haar moeder. Maar ze is niet zo’n knutseltype. Het werd een studie Cultureel Maatschappelijke Vorming in Zwolle. “Ik ben erg van het projectmatig werken en organiseren. Daar lag ook toen al mijn hart.” Toch is haar werk in die afgelopen twintig jaar steeds meer opgeschoven richting hulpverlening. “De maatschappij verandert. We zien bijvoorbeeld dat ouderen nu langer thuis blijven wonen, omdat de bejaardentehuizen zijn verdwenen. Wij hebben deze en andere kwetsbare doelgroepen in beeld, maar het vraagt wel meer maatwerk om iedereen te bereiken.”  

Want niet iedereen loopt even gemakkelijk binnen bij Pinel of De Baanveger, vertelt Hanneke. Het zijn de locaties waar Welzijn Ermelo een inloop houdt en koffie schenkt. De ontmoetingen die daar plaatsvinden vormen het kloppend hart van de organisatie, merkt ze. “Mensen kunnen hun verhaal kwijt en da’s al heel belangrijk.” Maar er is ook begeleiding bij vragen. “We laten iemand nooit zonder antwoord de deur uitgaan,” legt Hanneke uit. “We zijn geen hulpverlening en  daardoor kunnen we heel laagdrempelig werken. Iemand die bij ons over de vloer komt, weet dat we geen dossier aanmaken of volgplannen presenteren. Je bent gewoon welkom.”

Eenzaamheid is nog altijd een zwaar en beladen onderwerp en zou op veel meer plekken bespreekbaar moeten zijn, vindt ze. “De landelijke campagne verwoordt het heel mooi: eenzaam ben je niet alleen. Er zijn verschillende vormen en je moet mensen niet in een hokje stoppen. Iemand die alleen woont hoeft niet per se eenzaam te zijn.” Aandacht hebben voor elkaar maakt veel verschil, merkt Hanneke. “Dat zien we ook bij ons maatjesproject. Je wilt ergens bij horen, maar ook gehoord en gezien worden.” Juist ook vrijwilligerswerk biedt mensen die gelegenheid, vertelt ze. “Het is een fijne manier om jezelf te ontwikkelen en ook te worden wie je bent. Dat vind ik het mooiste van ons werk; dat we daaraan bijdragen.”

Hanneke leidt het Steunpunt Vrijwilligerswerk waar vraag en aanbod bij elkaar komen. Van daaruit organiseert ze – samen met een vast team – ook de jaarlijkse Beursvloer. “Dat doen we nu voor het vijfde jaar en het geeft mij heel veel energie. Organisaties maar ook vrijwilligers ontmoeten elkaar en proberen een match te krijgen door iets voor elkaar en de samenleving te betekenen. Dat heeft al zoveel moois opgeleverd.” Spreekstalmeester is oud-sportcommentator Hans van Zetten. “Hij heeft zich voor vijf jaar aan het event verbonden. In ruil mag hij onze statafels lenen bij een feestje; dat is de match.”

Hanneke coördineert ook de Hulpdienst die vrijwilligers inzet om op locatie mensen te helpen. Bijvoorbeeld bij het doen van klusjes in en om huis. Bovendien begeleidt zij het project Ermelose Maatjes, waarbij steeds twee mensen voor langere tijd aan elkaar worden gekoppeld die iets voor elkaar kunnen betekenen. Ook een traject waarbij haar verbindende vaardigheden goed van pas komen.

Samen met haar collega Kim Straatman en in samenwerking met diverse maatschappelijke organisaties in het dorp voert Hanneke bovendien de campagne Mensen maken Ermelo. Daarvoor interviewt ze vrijwilligers en is Welzijn Ermelo ook een podcastserie begonnen. “We onderzoeken de manier waarop organisaties aan vrijwilligers komen. Een voetbalclub heeft leden, maar wij of het museum bijvoorbeeld niet. Toch heeft Welzijn Ermelo ruim driehonderd vrijwilligers. Het is een trend dat mensen ze zich niet meer voor langere tijd willen binden, maar wel incidenteel iets kunnen betekenen. Dus er zijn nieuwe vormen nodig en die breng ik in kaart.”

Hanneke geniet ervan om nieuwe mensen te ontmoeten. “Ik krijg mensen ook makkelijk enthousiast voor mijn plannen. Dat is mijn talent. Vervolgens gebruik ik mijn netwerk om de juiste mensen bij elkaar te brengen. Ja, ik klop overal aan en mensen weten mij ook te vinden; dat is het voordeel als je zo lang ergens werkzaam bent. Als het maar gebeurt om Ermelo beter en gelukkiger te maken. Dan ga ik er helemaal voor.”